ARAPÇA
İNGİLİZCE
Saruhanoğulları Beyliği’nin en önemli
yapılarındandır. Muzafereddin İshak Bey tarafından 1366 yılında Mimar Emet Bin
Osman’a yaptırılmıştır. Manisa Ulu Cami, Beylikler Dönemi’nin en önemli ve ilgi
çekici cami planı olarak gösterilmektedir. Sipil Dağı kuzey eteğinde kurulan
külliye; cami, medrese, türbe ve kuzeydoğusundaki hamamdan oluşmaktadır. Cami
enine dikdörtgen bir plana sahip olup sekizgen ayak sistemi üzerine oturan bir
büyük kubbeyle örtülmüştür. Tek minareli olan caminin hakiki kündekari tekniği
ile yapılmış olan minberi Beylikler Dönemi Türk ahşap oymacılığının
şaheserlerinden biridir. Minber Manisa Müzesinde korunmaktadır. “Fethiye
Medresesi” adıyla anılan medrese, caminin batı bitişiğinde tek eyvanlı, iki
katlı olarak camiden on yıl kadar sonra aynı mimar tarafından yapılmıştır.
Kentin en eski medresesi olan yapının kuzeye bakan taç kapısının her iki
yanında birer çeşme bulunmaktadır. Cami ile medrese arasındaki geçidin güney
duvarında açılan bir kapıyla girilen türbede bulunan dört sandukanın İshak
Çelebi ve ailesine ait olduğu sanılmaktadır. Külliyenin hamamı ise “Çukur
Hamam” olarak bilinmekte olup, külliyeye gelir getirmesi amacıyla yapıldığı
vakfiyesinden anlaşılmaktadır. Hamam 2006 yılında restore edilmiştir.
